11 Haziran 2014 Çarşamba

Şehirlere dokunmak!





Dokunduğum şehirler oldu, bir de dönmeye korkularım, güvendiklerimde oldu, her daim bana kucağını açanlar da. Halbuki hep bir eksiktiler aitlik hissiyatından.
Kırıldığım şehirler oldu ve bir daha dönmediklerim.
Hep dönmeyi istediklerim de oldu, geç kaldığım şehirler de. Bomboş olan şehirler vardı, terk edilmişliğin kokusu sinmiş. Neydi beni şimdi bu şehirde tutan, onca şehir tepmis biri olarak, tutkallanmakda neydi böylesine..