Hep başladığımız yere dönüyormuşuz ya, işte bende döndüm bir kez daha en başa.. Bir tren yolunun karşısında doğan ben deniz, başka bir kıtada, başka bir ülkede ama yine bir tren yolunun karşısında ve aynı sesle uyanıyor güne. O hatırlamadığım yağmurlu pazarlardan biri fakat hatırladığım söğüt dallari var belleğimde. Trenler epeyce degişmişler, o kara hallerinden eser kalmamış, biraz yukarıları çıkmışlar sanki, bir zamanların hayran olunduğu Özgur abisi, günlerce uzakta kalmış, orta yaşlı-ihtiyar bir makinisttir şimdilerde, kim bilir nerde..
Biram, ben Emir Kusturika ve aksam yetişmek zorunda olduğum yemek..
Şükredecek şeyler biriktiriyorum hepimize..
31 Ağustos'14 / Astoria - NY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder