İşte böyle bir gece karar vermiştim, artık kalmayacaktım bu şehirde. Bir tarafımız güçlenirken diğer iplerimizin ne derece inceldiğini unutturan bir şehire ait olamazdım, olmamalıydım.
Gideceğim tutmuştu yine, neresinden bilmem ama gitmeden götürmüştü beni, sanki hiç gelmemiş gibi..
Giden herkesin gözlerinde gördüğüm çaresizlik şimdi yüreğimin ortasındaydı ve yağmurlu bir geceye rast gelmişti.
Bunca koşusturmacanın arasındaki eksiklikleri tamamlamış gibi yapar olmak bir yere kadardı, yani buraya kadar..
Ahh burnumdan gitmeyen şu kızgınlık kokusu, nasıl kızarım şimdi kendime, hemde nasıl..
Don Kişot'u aldın gittinde başın göğe mi erdi yoksa, en çok gitmeden giden kimlerdik?
Sahi kimdik?
21 Haziran 2015 - Queensboro Bridge / NewYork
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder