Sevgili(m) Don Kişot!
Yıkımlar, göçler ve en nihayetinde savrulmuşluğumuzla bir kez daha bilinçaltımın en derinliklerinde at koşturuyorsun.
En ufak zelzeleyi senin depremin sanır oldum.
Halbuki gölgeler çizmistim ayaklarımın altına, sıkıca tutsunlar diye..
Haziran 2015 - Central Park / New York
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder