Living like a drawing compass. One leg of the compass is static. It is fixed and rooted in a certain spot. Meanwhile, the other leg draws a huge wide circle around the first one, constantly moving. Just like that, one part of me wants to belong somewhere. Yet at the same time the other part travels the whole wide world, feeling connected to several cities, cultures, foods, wines and peoples. That's why I always carry compass close to my heart.
10 Şubat 2014 Pazartesi
Gitmeyenler
Nereden bilsinler hayatlarinda bir defa olsun kapilip gitmemisler.
Nasil bilsinler ki tutkuyla, sabirla karar vermeyi, olmayacaklari oldurmayi.
Ne yaziktir hayatinda hic cekip gidememisler, hayatinin hic bir doneminde bir valizle yasamamis olanlar.
En aptal kararin arkasindaki kararliligi ve mutlulugu gorememisler.
Bir bilselerdi sevgilerini kitalar ardina tasimayi ve sevdigini bir fiil pesinden suruklemeyi..
Onlara ogretilen hayatin disina cikmayi, o buhranli duvarlarindan arasindan kafalarini kaldirmaya cesaret edebilselerdi, disarida bir hayat oldugunu gorebilselerdi.
Ben yagmurlu bir gunu yasiyorum, peki sen nasil bir gecedesin.
Islak mi, yoksa dusunceli mi, bastirilmis ozlemlisinden mi?
Kimse bilmez bir ben bilirim birazda sen iste..
17 Kasim'13 / New York
Fotograf: Hudson Nehri / New York
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder