Living like a drawing compass. One leg of the compass is static. It is fixed and rooted in a certain spot. Meanwhile, the other leg draws a huge wide circle around the first one, constantly moving. Just like that, one part of me wants to belong somewhere. Yet at the same time the other part travels the whole wide world, feeling connected to several cities, cultures, foods, wines and peoples. That's why I always carry compass close to my heart.
10 Şubat 2014 Pazartesi
Maçinli Kiz Icin Ev!
Biraz alismislik, biraz yorulmuslukla beraber kose basindaki kucuk kahvecide kahvemi yudumluyorum. Halen kavanozumda mantarlar biriktiriyorum ve etiketleri sakliyorum dosyalarimin arasinda.
Mutemadiyen bagliyim hayalime, ee ne de olsa bir gun yapacağım diyorum.
Sonra Aziz Nesin geliyor aklima, bana anlattigi hikayeleri bir bir geciriyorum icimden. Tekrar anlat diyorum Macinli Kiz Icin Ev'i, yeniden tasvir et yasli Sah Kartal'in genc bir balik olan Ikhyts'e olan askini.
Yazdigim kucuk hikayeleri okutuyorum ona, gulumsuyor...
Bana bu kahvecide olmayan birini ciz diyorum. O da Don Kisot'u yanindan ayirma diye cevap veriyor.
Ve sonra uzun uzun yaziyoruz, ayni rolu oynayip, iki farkli kisi yaratiyoruz..
27 Ocak'14 / New York
Fotograf: Beringer Winery / Napa - CA
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder