Hayat-kirikligi

Sevgili Don Kisot ! Hayat kirikligim ve bitmez tukenmez sevgim. Sana soylememis miydim gidiyorsan simdi git diye? Neden kaldın ve neden biraktin artik degirmenlerle savasmayi. Sen simdi gittinde, kendini mi götürdün sanıyorsun. 
Goturdugun sen degilsin Don Kisot, sen herkese kafa tuttugum inancimi goturdun, dunyanin çizgilerini, boyama kitaplarindaki mavi bulutlari goturdun. Hayatta ne kadar istersen iste bir bitis çizgisinin oldugunu tekrar hatirlattin bana. Şimdi bulundugum yer hic daha once gormedigimden, tatmadigimdan, dokunmadigimdan. Homeros'un biraz Ilyada'sindan, biraz ikinci kez yuzemeyecegim o nehrinden..














28 Temmuz'13 / New York